గుల్మోహర్ పూల ఎర్ర తివాచీ తో
కప్పేసిన దారులెక్కడ
“తోటమాలి” కర్ర చప్పుడు కి
పరుగులేత్తే తుంటరి తనాల జాడెక్కడ
అలసిన మధ్యాహ్నాలలో ఆడిన తొక్కుడు బిళ్లాటల
గళ్ళెక్కడ
“మామ్మ బడ్డీ” లో కొనుక్కున్న నారింజ
మిఠాయిల లెక్కెక్కడ
బువ్వ పంచుకుతినే మా మామిడి చెట్ల గట్లెక్కడ
గొప్పగా లెక్కపెట్టుకున్న ఆకాశ మల్లె
పూల గుత్తుల పరిమళాలెక్కడ
దారిలో ఏరుకున్న ఈతపళ్లూ, మామిడి పిందెల రుచులెక్కడ
క్రమశిక్షణకు మారుపేరైన మా మాష్టార్ల
అదిలింపులెక్కడ
బాల్యపు తీపిగురుతులన్నీ ఒడిలో
నింపుకున్న మా“బడి” ఆనవాలెక్కడ
5 comments:
Reall missed those golden days
The best memory that brings me smile on my face and tears in my eyes,is nothing but my school.BHPV HIGH SCHOOL its not only school its an emotion.
@Dp
Really missing those days.
Thanks for visiting my blog
@unknown
rightly said...Its an emotion..
Thanks for visiting my blog
బాల్యం.. మనసును తాకితే కళ్ళు తడి అవుతాయట..
Post a Comment